Listing 1 - 3 of 3 |
Sort by
|
Choose an application
Probleemstelling: Vaak krijg ik te horen dat het opvoederswerk emotioneel zwaar werk is. Mensen lijden onder stress, zijn ontgoocheld, overspannen, kiezen voor loopbaanonderbreking of krijgen een burn-out.Wat doet deze zware problematiek met een opvoeder en hoe hou je je staande elke dag opnieuw? Waar halen opvoeders hun voldoening om te blijven werken met deze kinderen? Waarom haakt men soms af? Dit zijn de vragen waar ik in dit werk een antwoord op wil zoeken. Conclusies: Het eerste wat mij duidelijk werd, is dat zelfzorg van de opvoeder voor een deel terug te vinden is in het methodisch handelen. Voldoende structuur en duidelijkheid creëren, biedt een houvast voor zowel het kind als de opvoeder. Toch blijven, niettegenstaande we eindeloos energie, tijd en liefde geven, de resultaten en vooruitgang soms uit. Als opvoeder moeten we bewust omgaan met de negatieve kenmerken en stilstaan en genieten van de positieve aspecten (hoe klein die soms ook zijn). Op deze wijze kunnen we voorkomen dat we ons niet gewaardeerd voelen voor de energie en tijd die wij investeren. Toch is het van groot belang om naast dit bewust methodisch handelen, specifiek zorg te dragen voor de opvoeders, willen wij onvoorwaardelijk hulp bieden aan de cliënt. Hierbij is het van groot belang dat zowel de organisatie als de opvoeder zelf voldoende aandacht besteedt aan zijn basisbehoeften ruimte, begrenzing, bescherming, voeding en steun.
Choose an application
Choose an application
Listing 1 - 3 of 3 |
Sort by
|